تفاوت میانه‌روی و رادیکال نبودن
تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۲۰۲۶۴
جریان اصولگرایی بر اساس قاعده کلی حاکم بر کار جناحی، با حدف رقیب دیرین و سنتی خود یعنی اصلاح طلبان، دچار انشقاق درون جناحی شد. آنان که تا پیش از این برای جلوگیری از قدرت گرفتن حریف در یک صف بندی قرار داشتند، حال دلیلی برای حفظ همان آرایش سیاسی را ندارند. در این میان بعد از گذر 44 سال، جریان اصولگرایی درگیر یک دگردیسی تازه است که امری بدیهی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جریانی که در درون جریان اصولگرایی خود را میانه رو تعریف می کند، اتفاقا در گذشته ای نه چندان دور، خود جریان تندروی جناح راست سنتی را تشکیل می داد که به دلیل در دست داشتن بخش های اقتصادی و نزدیکی آن به پایگاه سنتی بازاریان قدیم، به نوعی اسپانسر این جریان هم محسوب می شد. آنان نسبت به بخش سیاسی جریان یعنی جامعه روحانیت مبارز جوانتر بودند و به همین دلیل هم برخلاف آنان که سرد و گرم روزگار را چشیده بودند و همانند رقبای جوان امروزی شان، انقلابی تر بودند. اما امروز پس از گذر ایام که شعله های هیجان جوانی به خاموشی رفته و در خطر حذف از سوی رقبای داخلی قرار گرفته اند، می خواهند تا با ارائه تعریفی نو از خود، پایگاه جدیدی در جامعه یافته تا بتوانند ادامه حیات خود را ممکن کنند و میانه روی تعریف تازه آنان از خود است. اگر در جریان اصلاح طلبی میانه روی قابل تفکیک و قابل تعریف است در جریان اصولگرایی به چند دلیل چنین امکانی وجود ندارد.
مانع اول و جدی آنان عدم امکان تعریف زمین بازی است. میانه روهای اصولگرا، قادر نیستند تا زمین بازی خود را در حوزه هایی چون سیاست داخلی، سیاست خارجی، اقتصاد، فرهنگ و اجتماع تعیین کنند. آنان به دلیل تعریفی که تا کنون از خود به عنوان اصولگرا داشته اند، برای انفکاک خود از دیگران، با بازتعریف نگاه های سیاسی و اجتماعی جدید خود می توانند دیگر اساسا اصولگرا تعریف نشوند. در نتیجه آنها اگر در محافل خصوصی با شدت و حدت از عدول خود از موضع گذشته می گویند، در عیان قادر به چنین بیانی نیستند و همین باعث می شود که آن مرزبندی که آنان می خواهند میان خود و تندروها قرار دهند، برای جامعه قابل رویت نباشد و به همین دلیل نمی توانند آن بدنه اجتماعی لازم را ایجاد کنند. آنها برای کسب بدنه اجتماعی، لازم دارند تا بتوانند که فاصله خود از تندروها را با تعیین شاخص هایی قابل ارزیابی به جامعه نشان دهند و همین طور بسط نگاه خود به خواست های مردمی که آنها را به عنوان جامعه هدف، معین کرده اند عرضه کنند. اما به نظر می رسد ترس از رد صلاحیت و حذف از دامنه قدرت، جرات بیان نظریات جدید را به آنها نمی دهد. آنها صرفا با بیان انتقاداتی به تندروها و مخالفت های کلی، حرف تازه ای برای گفتن ندارند. و گمان دارند که همین انتقادات و مخالفت ها، کفایت می کند. درحالیکه حتی برای تحلیلگران سیاسی مواضع آنها در حوزه های مختلف شفاف نیست.
با حذف اصلاح طلبان صف بندی های جدید درون اردوگاه اصولگرایی از دید بیرونی بیشتر به دعوای بر سر لحاف شبیه است تا اختلافاتی تا آن اندازه استراتژیک که بشود آنان را تفکیک کرد. در واقع نگاه بیرونی این است که این گروه به خاطر بیرون شدن از دایره قدرت است که تلاش دارند تا این صف بندی جدید صوت پذیرد وگرنه ماهیتا چنین افتراقی موجود نیست. نوع نگاه ایدئولوژیک در این جریان هم امکان این افتراق را سخت می کند. جریان مدعی میانه روی، نیاز دارد تا نشان دهد که با وجود ایدئولوژی واحد در جریان اصولگرایی اصولا میانه روی در این جریان به چه معناست؟
اما چالش جدی دیگر این جریان مشخص نبودن تکلیفش با جریان اصلاح طلبی است که اتفاقا مطلع کار است. شکل گیری میانه روی در واقع گرد آمدن بخش های اعتدالگرای جریان های مختلف سیاسی است وگرنه مخالفت بخشی از یک جریان با بخش دیگر به میانه روی نمی انجامد حتی اگر نظریات یک بخش رادیکال و دیگری غیر رادیکال باشد. میانه روی به معنای رادیکال نبودن نیست. درواقع میانه روی روشی است که جریان های اعتدالگرا به تعامل با یکدیگر می رسند. اما هنوز این میانه روهای اصولگرا قادر به هضم اصلاح طلبان نیستند و بیشتر رویای آن را دارند تا بدون هزینه پذیرفتن آنها، تنها از سوی اصلاح طلبان مورد حمایت قرار گیرند و گمان دارند که با ایجاد واهمه از قدرت گرفتن تندروها توان دارند تا اصلاح طلبان را به حمایت از خود ترغیب کنند. اما مشکل اینجاست که اصلاح طلبان خود می دانند که امروز دیگر تندروهایشان هم مورد اقبال جامعه نیستند چه رسد به آنکه بخواهند با کارت اصولگرایان میانه وارد میدان شرط بندی شوند.
*روزنامه نگار
216216
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1799581منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: راست افراطی افراطی گری اصلاح طلبان جریان اصولگرایی اصلاح طلبان میانه روی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۲۰۲۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معمای کیفیت سکه های حراجی بانک مرکزی
به گزارش تابناک، بانک مرکزی از ۱۳ اسفند ۱۴۰۲ تا ۲۷ فروردین ۱۴۰۳ اقدام به برگزاری ۱۰ دوره حراج سکه طلا در بستر مرکز مبادله کرده است. هدف بانک مرکزی جهت برگزاری این سلسله حراج‌ها، ساماندهی وضعیت بازار طلا و سکه، مدیریت تقاضا در بازار سکه و جمع‌آوری بخشی از نقدینگی عنوان شده است.
به گزارش تجارت‌نیوز،با گذشت نزدیک به دو ماه از این اقدام، اکنون سکه فروشان می‌گویند کیفیت سکه‌های حراج با سایر سکه‌های موجود در بازار تفاوت دارد. در همین راستا سهراب اشرفی کارشناس بازار طلا به تجارت‌نیوز گفت: «عیار تعیین‌شده برای تمام قطعات سکه از سال ۱۳۰۸ که توسط بانک ملی ضرب می‌شد با عیار ۹۰۰ بود. تا سال ۱۳۳۹ که بانک مرکزی تاسیس شد این عیار حفظ شد و تا الان و در همه مقاطع، عیار سکه ۹۰۰ بوده است.»
وی تاکید کرد: «عیار تمام سکه‌های ضرب‌شده که در حراج عرضه شده نیز ۹۰۰ است و تفاوتی با سایر قطعات سکه ندارد، اما کیفیت ضرب سکه‌های جدید مقداری با سکه‌های قبل تفاوت دارد.»
اشرفی افزود: «این تفاوت کیفیت نیز احتمالا به خاطر مدل ضرب و یا دستگاه‌هایی که سکه‌های با آن ضرب شده است.»
اشرفی با بیان اینکه سکه‌فروشان خیلی راحت عیار پایین را تشخیص می‌دهند، خاطرنشان کرد: «کیفیت ضرب سکه‌های جدید مانند سکه‌های قبلی نیست، اما در خلوص طلا هیچ مشکلی وجود ندارد. تنها در کیفیت ضرب مقداری تفاوت وجود دارد که باید بانک مرکزی در این خصوص پاسخگو باشد.»
این کارشناس بازار طلا گفت: «این تفاوت کیفیت باعث شده است قیمت سکه‌های حراج‌شده مقداری از قیمت سایر سکه‌ها پایین‌تر باشد، زیرا وقتی سکه‌فروش خریدار نباشد، قیمت این نوع سکه‌ها پایین می‌آید.»
گفتنی است اصغر بالسینی، سخنگوی مرکز مبادله ایران نیز تاکید کرده است: «سکه‌های ضرب‌شده و تحویل‌شده بانک مرکزی در حراج سکه مرکز مبادله ارز و طلای ایران، شامل تمام‌سکه، نیم‌سکه و ربع سکه بهار آزادی ضرب بانک مرکزی هستند و همگی این سکه‌ها از استانداردهای بانک مرکزی برخوردارند و ایجاد شائبه در خصوص مشخصات آنها از سوی کسانی صورت می‌گیرد که از این حواشی سود می‌برند.»
وی افزوده است: «سکه تمام بهار آزادی عرضه‌شده در مرکز مبادله ایران، ۸.۱۳۶ گرم است. دارندگان توجه داشته باشند که عیار آن ۹۰۰ در هزار بوده و طرح روی سکه تمام بهار آزادی ضرب بانک مرکزی نیز تصویر امام خمینی (ره) و بارگاه امام رضا(ع) است.»
به گفته بالسینی، طرح دو طرف سکه ربع و نیم بهار آزادی نام مبارک امام علی (ع) و بارگاه امام رضا(ع) است؛ عیار هر دو سکه ۹۰۰ در هزار است. وزن نیم‌سکه ۴.۰۶۸ گرم است و این عدد برای ربع سکه ۲.۰۳۴ گرم است.
بر این اساس، عیار هر سه نوع سکه تحویل‌داده‌شده در مرکز مبادله ایران، ۹۰۰ در هزار و معادل ۲۱.۶ است.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت